نقش همدلی عاطفی و شناختی در پیش‌بینی رضایت و فرسودگی شغلی پرستاران

مقدمه: پرستاری حرفه‌ای استرس‌زا است و سلامت آنان نقش مهمی در حفظ و ارتقای سلامت بیماران دارد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش همدلی عاطفی و شناختی در پیش‌بینی رضایت و فرسودگی شغلی پرستاران انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش پرستاران بیمارستان‌های دولتی شهر ارومیه در سال 1397 بودند که از میان آنان 285 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه‌های همدلی عاطفی و شناختی (رنییرز و همکاران، 2011)، رضایت شغلی (اسمیت و همکاران، 1969) و فرسودگی شغلی (ماسلاچ و جکسون، 1993) بودند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS-19 با روش‌های ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که همدلی عاطفی و شناختی با رضایت شغلی پرستاران رابطه مثبت و معنادار و با فرسودگی شغلی پرستاران رابطه منفی و معنادار داشتند. همچنین همدلی عاطفی و شناختی توانستند به طور معناداری 4/38 درصد از تغییرات رضایت شغلی پرستاران و 1/51 درصد از تغییرات فرسودگی شغلی پرستاران را پیش‌بینی کنند (05/0>p). نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از نقش موثر همدلی عاطفی و شناختی در پیش‌بینی رضایت و فرسودگی شغلی پرستاران بود. بنابراین برای افزایش رضایت شغلی و کاهش فرسودگی شغلی پرستاران می‌توان میزان همدلی عاطفی و شناختی آنان را از طریق کارگاه‌های آموزشی ارتقاء بخشید.